Zofia Zagajewska-Szlezer (1926-2017)
Zagajewska-Szlezer Zofia (ur. 4 kwietnia 1926 w Stanisławowie, zm. 14 października 2017 w Krakowie)
Studiowała grę na fortepianie od 1937 r. pod kierunkiem Jana Lityńskiego w Konserwatorium Muzycznym w Stanisławowie. W 1940 r. została wraz z rodziną deportowana do Kazachstanu. Do kraju wróciła w 1946 r. W latach 1946–51 uczyła się gry na fortepianie pod kierunkiem Henryka Sztompki, a w latach 1946–49 studiowała kompozycję u Stanisława Wiechowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W latach 1954–57 odbyła studia podyplomowe w tej samej uczelni pod kierunkiem Henryka Sztompki. Występowała jako solista i kameralista na koncertach organizowanych przez Filharmonię Krakowską i agencję „Artos”. Od roku 1947 do 1963 była pianistką Kwartetu Krakowskiego, z którym wykonywała tria fortepianowe, kwartety i kwintety (m.in. Ludomira Różyckiego i Ignacego Friedmana). Wraz z mężem, skrzypkiem Zbigniewem Szlezerem, brała udział w cyklicznie organizowanych w Krakowie „Wieczorach sonat”. W latach 1968–1975 była członkiem i kierownikiem artystycznym Kwintetu Fortepianowego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Z zespołem tym odbyła wiele tournées artystycznych po Polsce (Szczecin, Poznań, Rzeszów, Katowice, Gdańsk, Warszawa i Kraków). Jako kameralistka towarzyszyła takim muzykom jak Stanisław Tawroszewicz, Zbigniew Szlezer, Tadeusz Gonet, Zofia Adamska, Barbara Siwicka-Wysocka, Edward Treściński, Kazimierz Koślacz, Helena Szubert-Słysz, czy Jadwiga Romańska. Dla potrzeb Polskiego Radia w Krakowie dokonała nagrań archiwalnych kwintetów fortepianowych Ludomira Różyckiego i Ignacego Friedmana, Sonaty skrzypcowej Paula Hindemitha oraz utworów fortepianowych Krystyny Moszumańskiej-Nazar.
W 1952 rozpoczęła nauczanie gry na fortepianie jako asystentka Henryka Sztompki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Od 1963 prowadziła klasę fortepianu i kameralistyki. W 1990 roku została mianowana profesorem sztuk muzycznych. Jej uczennicami były m.in.: Elza Kołodziej (obecnie Kolodin), Janina Perlemuter-Kuźma, Anna Nowak-Szydłowska i Jean Fassina.
Od 1984 do 1987 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Krakowie. Od 1992 do 1996 roku była Kierownikiem Zakładu Pedagogiki Fortepianowej, Kierownikiem Międzyuczelnianego Studium Doskonalenia Dydaktyczno-Pedagogicznego oraz kierownikiem Studium Doskonalenia Podyplomowego, a także Międzywydziałowego Studium Pedagogiki Muzycznej tejże uczelni. Pracowała w Katedrze Fortepianu i Katedrze Kameralistyki Akademii Muzycznej w Krakowie. Była założycielem i członkiem Towarzystwa im. Ferenca Liszta. W 2008 roku nakładem Akademii Muzycznej w Krakowie ukazała się jej książka pt. Henryk Sztompka. Człowiek, artysta, pedagog.
Została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki oraz Złotą Odznaką Zasługi dla Ziemi Krakowskiej.
Bibliografia:
Stanisław Dybowski, Słownik pianistów polskich, Warszawa 1998; hasło Zofia Zagajewska-Szlezer
Wikipedia, Zofia Zagajewska-Szlezer (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)