26. Dni Bachowskie
22.03.22 wtorek
Niemiecka muzyka na viole c. 1685 – Krakowski Konsort Viol, Mateusz Kowalski – prowadzenie
David Funck (1648–1701)
Suita g-moll (Stricturæ viola-di gambicæ, Lipsk 1677)
Intrad – Allemande – Courant – Sarabande – Air – Ballo – Lamento – Gigue
August Kühnel (1645–1700)
Aria X. „Herr Jesu Christ, du höchstes Gut”
Rafał Gorczyński solo
David Funck
Suita D-dur (Stricturæ viola-di gambicæ, Lipsk 1677)
Fuge – Sarabande – Adagio – Allemand – Courant – Air – Gigue
Manuskrypt Paryski, Fn Res 1111 (Brandenburgia, poł. XVII w.)
Suita d-moll
Prelude – Allemande – Courante – Saraband – Gigue – Passalia
Mateusz Kowalski solo
David Funck
Suita G-dur (Stricturæ viola-di gambicæ, Lipsk 1677)
Sonatina – Almanda – Courant – Aria – Saraband – Bransle – Intrada – Volta
Sylwia Heinrich, Agata Sanchez Martos, Rafał Gorczyński, Aleksandra Buczyńska basowe viole da gamba
Mateusz Kowalski tenorowa i basowa viola da gamba, kierownictwo artystyczne
W programie koncertu znalazły się różnorodne solowe i konsortowe kompozycje, które powstawały około roku 1685 – roku narodzin Jana Sebastiana Bacha.
Trzy suity na kwartet viol to kompozycje mało znanego kompozytora, Davida Funka, którego zbiór Stricturae Viola di Gambice wydany został w Lipsku w 1677 r. Zbiór o tyle szczególny, że utwory w nim zawarte przeznaczone zostały na zespół czterech instrumentów li tylko basowych, choć kompozytor dopuścił możliwość zastosowania w najwyższym głosie „violetty”, czyli gamby tenorowej.
Aria X Augusta Kühnela to z kolei wariacje oparte na protestanckim chorale Herr Iesu Christ du höchstes Gut, który pojawia się też kilkukrotnie w spuściźnie kompozytorskiej J.S. Bacha. Wersja Kühnela to temat i osiem wariacji, które zamieszczone zostały w zbiorze 14 Sonate ò Partite ad una o due viole da gamba, con il basso continuo z 1698 roku.
Solowa, anonimowa Suita d-moll pochodzi z tzw. Tabulatury Paryskiej, która powstawała w drugiej połowie XVII w. najprawdopodobniej w Berlinie (zbiór został zakupiony w XIX w. przez Francuską Bibliotekę Narodową i stąd jego współczesna nazwa). Obszerna kolekcja w przeważającej części zawiera zapisane tabulaturą francuską utwory, które wymagają różnorodnych skordatur, a co za ty idzie zaliczane są do repertuaru lyra viol. Prezentowane podczas koncertu tańce to nieliczne przykłady ze zbioru w zwyczajowym stroju violi.
Mateusz Kowalski