prof. Kaja Danczowska (2016)


Danczowska KajaNaukę gry na skrzypcach rozpoczęła w wieku 7 lat u Jana Stasicy, a od ósmego roku życia pracowała pod kierunkiem Eugenii Umińskiej, u której, w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, uzyskała w 1972 r. dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku ukończyła dwuletni kurs mistrzowski w Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie u Dawida Ojstracha. Dwa lata później uczestniczyła w zorganizowanym przez rząd kanadyjski kursie mistrzowskim prowadzonym przez Ruggiera Ricciego. W 1959 r. zdobyła I miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym we Wrocławiu oraz stypendium Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków ufundowane przez Henryka Szerynga, następnie stypendium Pawła Kleckiego, Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego oraz Ministra Kultury i Sztuki. Jest laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów skrzypcowych: III nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1967); II nagrody na Konkursie Skrzypcowym im. Alberto Curci w Neapolu (1969); II nagrody na Konkursie Wykonań Muzycznych w Genewie (1970); III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium (1975); srebrnego medalu na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli (1976).
Od dziesiątego roku życia występuje jako solistka na obu półkulach. Koncertowała z Krystianem Zimermanem, z którym oprócz sonat Francka i Mozarta nagrała „Mity” Szymanowskiego. Współpracowała także z Heinzem Holligerem, Gidonem Kremerem, Janem Krenzem, Mischą Maiskym, Jerzym Maksymiukiem, Iwanem Monighettim, Krzysztofem Pendereckim, Jurijem Simonowem, Stanisławem Skrowaczewskim, Tadeuszem Strugałą, Witoldem Rowickim i Antonim Witem. Jest artystką wszechstronną: wykonuje utwory wszystkich epok. Krytycy muzyczni podkreślają w jej grze precyzję techniczną, czystość dźwięku i emocjonalne zaangażowanie w interpretację dzieła muzycznego. W swym dorobku posiada nagrania płytowe, wydawane przez renomowane wytwórnie oraz ponad 400 archiwalnych nagrań radiowych, przede wszystkim dla Polskiego Radia i rozgłośni RIAS.
Zasiada w jury wielu konkursów w Polsce i za granicą, m.in. w Poznaniu (1986), Tokio (1986), Monachium (1992, 1998), Nowym Jorku (1999), Odense (2000) czy w Wiedniu (2008).
Od 1972 r. prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie, w 1997 r. otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Jest cenionym pedagogiem, uhonorowanym licznymi nagrodami, m.in. Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” na 50-lecie pracy twórczej w 2006 r., Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2009 r., pięciokrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (później Kultury i Dziedzictwa Narodowego) (1979, 1991, 1998, 2010, 2013), Nagrodą Prezesa Rady Ministrów w 2011 r.
W 2014 r. dzięki staraniom Programu 2 Polskiego Radia i wsparciu Ministerstwa Kultura i Dziedzictwa Narodowego ukazał się 7-płytowy album z około pięćdziesięcioma nagraniami archiwalnymi wybranymi spośród całego dorobku fonograficznego artystki. Album został nagrodzony Fryderykiem w roku 2015.
W roku 2016 otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Krakowie.