Emile Cantor – altówka

---

Urodził się w 1955 roku w Apeldoorn (Holandia). Grę na skrzypcach rozpoczął w wieku 4 lat. Jego nauczycielami byli Qui van Woerdekom, Henk Knol oraz Jaap Schroeder. W wieku 14 lat zaczął grać na altówce, zafascynowany jej pięknym brzmieniem. Od 1973 do 1975 roku pobierał prywatne lekcje i uczył się w Narodowym Konserwatorium Paryskim jako student prof. Serge’a Collota (premier prix premier nommé 1975), którego kultura i styl gry miały na niego największy wpływ.

Występował jako altowiolista solowy z Holenderską Orkiestrą Kameralną w Amsterdamie (pod dyrekcją Szymona Goldberga i Davida Zinmana), Kopenhaską Orkiestrą Filharmoniczną oraz z Orchestre National du Capitole de Toulouse (pod dyrekcją Michela Plassona). W październiku 1986 roku został członkiem Orkiestry Symfonicznej w Dusseldorfie. W 1987 wspólnie z C.A.Linale, E.Piedicuta i L.Sbarcea założył the Orpheus Quartett, który po zdobyciu pierwszych nagród w trzech międzynarodowych konkursach w Rzymie, Monachium i Osace, pomimo przedwczesnej śmierci C.A.Linale w 2003 roku, nadal jest jednym z czołowych kwartetów smyczkowych w Europie.

Od września 2002 roku do marca 2013 roku był solistą Orkiestry Symfonicznej Aarhus w Danii. Pomiędzy 1978 a 2008 rokiem wystąpił w premierach ponad 15 różnych dzieł na altówkę solo i w różnych grupach muzycznych. Międzynarodową renomę przyniosła mu praca dydaktyczna, między innymi w ramach kursów letnich, jakie prowadzi w Niemczech, Finlandii, Hiszpanii, Belgii, Szwajcarii i Szwecji.

Był nauczycielem w różnych niemieckich Hochschules od roku 1986 (Trossingen, Aachen), a następnie profesorem altówki – najpierw na uniwersytecie w Moguncji w latach 1992-1999 a później na Uniwersytecie Sztuk Pięknych Folkwang w Essen (od 1999 roku) – oraz profesorem nadzwyczajnym w Conservatori del Liceo w Barcelonie (od 2002 roku). Wraz z belgijskim pianistą Philippe Terseleer jest twórcą „correspondances”, cyklu koncertów, których celem jest pokazanie powiązań między sztuką, poezją i muzyką.

Emile Cantor jest nauczycielem niemieckiej narodowej orkiestry młodzieżowej (BJO) od 1988 roku oraz członkiem międzynarodowych jury w ramach konkursu im. Maurice’a Vieux, Walter Witte Wettbewerb, konkursu im. Maxa Rostala oraz konkursu wiolonczelowego ARD, jak również londyńskiego Konkursu Kwartetów Smyczkowych i Jugend Musiziert muzyki kameralnej.