Krzysztof Penderecki 1972-1987
23 XI 1933 Dębica
Rektor PWSM (1972-79), AM (1979-87). Kompozytor, dyrygent i pedagog. Doctor Honoris Causa Akademii Muzycznej w Krakowie
W latach 1954-58 studiował kompozycję pod kierunkiem A. Malawskiego, a po jego śmierci u S. Wiechowicza w PWSM w Krakowie. Wykładowcą kompozycji na macierzystej uczelni został w 1958. Dyrygował wieloma renomowanymi orkiestrami na świecie, m.in. Müncher Philharmoniker, Sinfonieorchester des Norddeutschen Rundfunks w Hamburgu, Sinfonieorchester des Mitteldeutschen Rundfunks w Lipsku, London Symphony Orchestra, Philadelphia Orchestra, New York Philharmonic Orchestra, orkiestrą radia japońskiego (NHK) w Tokio, orkiestrą filharmoniczną w Osace. Od 1988 jest głównym gościnnym dyrygentem Sinfonieorchester des Norddeutschen Rundfunks w Hamburgu. Dorobek Krzysztofa Pendereckiego obejmuje opery (Diabły z Loudun 1969; Czarna Maska 1986; Król Ubu 1991; sacra rappresentazione Raj utracony 1978), dzieła orkiestrowe – m.in.: 8 symfonii (I 1973, II „Bożonarodzeniowa” 1980, III 1988-95, IV„Adagio” 1989, V 1992, VI nieukończ., VII „Siedem bram Jerozolimy” 1997; VIII 2005);Emanacje na orkiestrę smyczkową 1959; Anaklasis na 42 smyczki i perkusję 1959; Tren „Ofiarom Hiroszimy” na orkiestrę smyczkową 1960; Polimorfia na orkiestrę smyczkową 1961; Kanon na 52 instrumenty smyczkowe 1962; Fluorescencje 1962; De natura sonorisI 1966, II 1971; Przebudzenie Jakuba 1974; koncerty: 2 skrzypcowe (I 1976, II„Metamorfozy” 1992-95); 2 wiolonczelowe (I 1972, II 1982); Koncert na altówkę solo i orkiestrę (1983; wersja na wiolonczelę solo 1985; wersja na klarnet solo 1995); Koncertna flet i orkiestrę kameralną 1992; Concerto grosso na trzy wiolonczele i orkiestrę 2001;Koncert fortepianowy „Zmartwychwstanie” 2002; Partita na klawesyn i orkiestrę 1971-91; liczne dzieła kameralne oraz wokalno-instrumentalne, wśród nich m.in.: Psalmy Dawidana chór mieszany, smyczki i perkusję 1959; Wymiary czasu i ciszy na 40-głosowy chór, smyczki i perkusję 1960; Pasja według św. Łukasza 1965; Dies Irae 1967; Kosmogonia1970; Jutrznia (Utrenja) I – Złożenie do grobu 1970 oraz Jutrznia (Utrenja) II –Zmartwychwstanie 1971; Canticum canticorum Salomonis quod hebraice dictur…1973;Magnificat 1974; Te Deum 1980; Polskie Requiem 1980/93/2005; Credo 1998.
Uczniami K. Pendereckiego byli m.in. K. Meyer, M. Stachowski i A. Korzeniowski. W okresie sprawowania funkcji rektora przez K. Pendereckiego m.in. powstało Studio Muzyki Elektroakustycznej (1974), Zakład Analizy i Interpretacji Muzyki (1975), współorganizowano Festiwal „Młodzi Muzycy Młodemu Miastu” w Stalowej Woli (1975-79), zorganizowano Spotkania Muzyczne w Baranowie Sandomierskim (1976-81). 28 września 1979 roku przemianowano PWSM na Akademię Muzyczną. W roku 1984 nastąpił początek współpracy z Stendal Foundation (Szwajcaria), w 1985 zorganizowano Ogólnopolski Konkurs Klawesynowy im. W. Landowskiej, zaś rok 1986 był początkiem współpracy z Międzynarodową Akademią Bachowską ze Stuttgartu, kierowaną przez H. Rillinga.
Maciej Jabłoński