Jego Świątobliwość Benedykt XVI, papież emeryt (2015)
1929
Rodzina Ratzingera przeprowadza się do Tittmoning, małego miasteczka nad rzeką Salzach, przy granicy austriackiej.
1932
Grudzień: Z powodu głośno wyrażanej przez ojca krytyki nazizmu rodzina została przesiedlona do Aschau am Inn, u stóp Alp.
1937
Ojciec Josepha przechodzi na emeryturę i przeprowadza się z rodziną do Hufschlag, w pobliżu miasta Traunstein (przy granicy austriackiej). Tam też Joseph spędza swoje młodzieńcze lata i okres nauki w klasycznym gimnazjum. 9 czerwca 1937 Joseph przyjął sakrament bierzmowania z rąk kard. Michaela von Faulhabera.
1939
Ratzinger wstępuje do seminarium niższego w Traunstein. Czas wojny jest dla niego doświadczeniem trudności i prześladowań Kościoła związanych z reżimem faszystowskim; wspomina między innymi, jak jego proboszcz pobity został przez hitlerowców przed odprawieniem mszy świętej, a także ogólnie panującą atmosferę wrogą Kościołowi katolickiemu.
1943
Joseph, razem z całą klasą seminaryjną, zostaje wcielony do Flak [oddział obrony przeciwlotniczej]. Przez trzy dni tygodniowo mógł jednak nadal uczęszczać do Maximilians-Gymnasium w Monachium.
1944
Wrzesień: osiągnąwszy wiek poborowy, Joseph Ratzinger zostaje zwolniony z Flak i wraca do domu, a następnie zostaje wcielony do niesławnego Legionu Austriackiego.
Listopad: Ratzinger przechodzi podstawowe szkolenie piechoty wojskowej. Ze względów zdrowotnych zwolniony jest ze znacznej części obowiązków.
1945
Wiosna: gdy zbliżają się alianci, Ratzinger ucieka z armii i zmierza do Traunstein. Amerykanie po przybyciu do jego wsi urządzają kwaterę w domu Ratzingerów. Joseph jako żołnierz niemiecki dostaje się do obozu jenieckiego.
19 czerwca: Joseph zwolniony z obozu wraca do Traunstein; w lipcu wraca także jego brat Georg.
Listopad: Joseph i jego brat Georg ponownie wstępują do seminarium.
1947
Joseph Ratzinger wstępuje do Herzogliches Georgianum, instytutu teologicznego związanego z Uniwersytetem w Monachium. Uczestniczy także w wykładach szkoły wyższej w Freising.
1951 29 czerwca: Georg and Joseph Ratzinger przyjmują święcenia kapłańskie w katedrze w Freising. Święceń udziela im kard. Faulhaber.
1953
Lipiec: Ratzinger otrzymuje tytuł doktora teologii na Uniwersytecie w Monachium. Tytuł jego pracy doktorskiej to: Volk und Haus Gottes in Augustins Lehre von der Kirche (Lud i dom Boży w nauczaniu św. Augustyna na temat Kościoła).
Swoją habilitację Ratzinger poświęca teologii historii i objawienia u św. Bonawentury.
1957
Zostaje profesorem uniwersyteckim i wykłada teologię dogmatyczną oraz fundamentalną w wyższej szkole teologicznej i filozoficznej w Freising.
1959
Kwiecień: Ratzinger otrzymuje katedrę profesorską (teologia fundamentalna) na uniwersytecie w Bonn.
23 sierpnia: umiera ojciec Josepha.
1962−1965
Ratzinger obecny jest na wszystkich sesjach II Soboru Watykańskiego jako peritus, czyli główny doradca teologiczny kard. Josepha Fringsa z Kolonii. To doświadczenie uważa za niezwykle cenne i zasadniczo wpływające na późniejsze życie. Uważa je za potwierdzenie swojego powołania jako teologa. W następnych latach ukazują się jego liczne publikacje teologiczne.
1963
Ratzinger przenosi się na uniwersytet w Münster.
16 grudnia: umiera matka Josepha.
1966
Ratzinger otrzymuje drugą katedrę teologii dogmatycznej na Universytecie w Tübingen.
1969
Zbulwersowany zetknięciem z radykalną ideologią w Tübingen, Ratzinger wraca do Bawarii, przyjmując posadę wykładowcy na Uniwersytecie w Regensburgu. Zostaje później dziekanem, wicerektorem, a następnie teologicznym doradcą biskupów niemieckich.
1972
Ratzinger, Hans Urs von Balthasar, Henry De Lubac i inni powołują katolickie pismo teologiczne „Communio” − katolicki kwartalnik katolickiej teologii i kultury.
1977
24 marca Ratzinger otrzymuje nominację na arcybiskupa Monachium i Freising. Jego kierownik duchowy zaleca mu przyjęcie urzędu i wskazuje mu motto biskupie z 3 listu św. Jana: „Współpracownik prawdy”
28 maja: konsekracja biskupia.
27 czerwca: Ratzinger otrzymuje od papieża Pawła VI godność kardynała. Tytuły: kościoła podmiejskiego Velletri-Segni (5.04.1993), a następnie podmiejskiego kościoła Ostii (30.11.2002).
1980
Ratzinger zostaje wyznaczony przez papieża Jana Pawła II na przewodniczącego Nadzwyczajnego Synodu Biskupów nt. świeckich. Niedługo potem papież prosi go o przyjęcie przewodnictwa Kongregacji Wychowania Katolickiego. Ratzinger odmawia, uważając, że nie powinien tak szybko opuszczać swojej stolicy biskupiej w Monachium.
1981
25 listopada: Ratzinger otrzymuje od papieża Jana Pawła II propozycję objęcia funkcji prefekta Kongregacji Nauki Wiary, którą tym razem przyjmuje. Zostaje także przewodniczącym Komisji Biblijnej oraz Międzynarodowej Papieskiej Komisji Teologicznej.
1986−1992
Jest przewodniczącym komisji przygotowującej Katechizm Kościoła katolickiego, co oznacza 6 lat bardzo intensywnej pracy.
1998
6 listopada Ratzinger otrzymuje nominację na wicedziekana Kolegium Kardynałów.
2002
30 listopada Jan Paweł II, potwierdza jego wybór (przez kardynałów biskupów) jako dziekana Kolegium Kardynałów.
2005
Jako dziekan Kolegium Kardynałów przewodniczy obradom Kolegium po śmierci papieża Jana Pawła II (2.04.2005).
19 kwietnia: kard. Joseph Ratzinger wybrany zostaje na biskupa Rzymu i przyjmuje imię Benedykta XVI.
2013
11 lutego 2013 papież Benedykt XVI ogłosił, że po rozważeniu w sumieniu swego stanu zdrowia i sił z dniem 28 lutego rezygnuje z posługi papieskiej − o godz. 20.00 tego dnia rozpoczyna się okres sede vacante.