Eugenia Umińska 1964-1966
4 X 1910 Warszawa, †20 XI 1980 Kraków
Rektor PWSM (1964-66). Skrzypaczka, pedagog i edytor muzyczny.
Kształciła się w grze na skrzypcach u J. Jarzębskiego w konserwatorium w Warszawie, O. Ševcika w Pradze i G. Enescu w Paryżu. Występowała w wielu krajach Europy. Była pierwszą wykonawczynią wielu utworów kompozytorów polskich, w tym wybitną interpretatorką utworów K. Szymanowskiego, z którym występowała i nagrywała jego utwory. Podczas okupacji występowała jako solistka i kameralistka w kawiarni muzycznej B. Woytowicza i innych lokalach dostępnych dla Polaków. Następnie, w konsekwencji swej patriotycznej postawy, musiała ukrywać się przed gestapo. Została nagrodzona przez PWM za szczególną aktywność w wykonywaniu muzyki polskiej (1948). W 1949 roku została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy. Przygotowała do wydania w PWM wiele utworów kompozytorów polskich, m.in. K. Szymanowskiego, H. Wieniawskiego, Z. Noskowskiego, A. Andrzejewskiego, A. Zarzyckiego, A. Malawskiego. Do jej uczniów należą: K. Danczowska, J. Kaliszewska, T. Głąbówna, W. Kwaśny. Rektorowała uczelni w trudnych latach po śmierci B. Rutkowskiego, wspomagana przez prorektora J. Hoffmana. W 1965 roku uczelnia zainicjowała, we współpracy z krakowską Filharmonią, festiwal Dni Muzyki Organowej.
Leszek Polony