Katedra Teorii i Interpretacji Dzieła Muzycznego

Wypracowało nowy paradygmat dyscypliny, korespondujący z aktualnym stanem metodologii ogólnej, wprowadzając nowe koncepcje funkcjonowania teorii muzycznej w praktyce analityczno-interpretacyjnej oraz dydaktycznej.

W centrum problematyki badawczej stoi dzieło muzyczne rozumiane jako punkt odniesienia wszelkiej nauki o muzyce. Dzieło poddawane jest analizie i interpretacji przy zastosowaniu metod zarówno z kręgu strukturalizmu i semiotyki, jak i fenomenologii i hermeneutyki. Dzieło to traktowane jest jako przedmiot par excellence artystyczny i stawiane zwykle w organicznym kontekście kultury.

Realizacją tej idei jest koncepcja interpretacji integralnej prof. dr hab. dr h.c. Mieczysława Tomaszewskiego.

Dominuje zainteresowanie utworem wokalno-instrumentalnym – pieśnią, operą i dramatem muzycznym, kantatą i oratorium – stąd też relacja słowo-dźwięk i problem koegzystencji sztuk należy do kluczowych.

Głównym przedmiotem zainteresowań krakowskich teoretyków muzyki jest historia i teoria muzyki czasów nowszych, szczególnie XIX i XX wieku. Miejsce wyróżnione zajmuje problematyka muzyki polskiej czasów Romantyzmu (Chopin, Moniuszko, Karłowicz) i współczesności (Szymanowski, Lutosławski, Penderecki, Górecki i inni). Zaakcentowana została również tradycja i współczesność muzyki związanej z Krakowem, ze szczególnym uwzględnieniem Krakowskiej Szkoły Kompozytorskiej.

Znaczące miejsce z działaniach naukowych i artystycznych grupy teoretyków krakowskich zajmuje również problematyka związków międzykulturowych; szczególnie, choć nie tylko, w kręgu Europy Środkowej.

Ważną funkcję w działalności Grupy spełniają organizowane periodycznie konferencje, seminaria i sympozja naukowe, najczęściej o charakterze międzynarodowym i interdyscyplinarnym.

Uczestniczą w nich – co jest tu rysem szczególnym – nie tylko teoretycy muzyki, lecz także wybitni przedstawiciele innych dyscyplin nauki i sztuki, a także –  kompozytorzy utworów poddawanych teoretycznej interpretacji.

Powstałe w ten sposób wypowiedzi twórców, stają się –  jako autorefleksja kompozytorska – cennym materiałem badawczym. Spotkaniom naukowym towarzyszą z reguły koncerty muzyki żywej.

Wśród działań Grupy o charakterze naukowo-artystycznym szereg inicjatyw zdobyło znaczenie międzynarodowe
– Spotkania Muzyczne w Baranowie, festiwale i sympozja 1976-1981.
– Seminaria i sympozja polsko-litewskie, Kraków-Wilno od 1989.
– Festiwale Młodzi Muzycy Młodemu Miastu – w Stalowej Woli 1975-1979.
– Seminaria i sympozja poświęcone polskiej muzyce współczesnej, od 1975.
– Sympozja poświęcone teorii i historii pieśni, od 1984.
– Międzynarodowe sympozja poświęcone twórczości L. van Beethovena, od 1997.
– Współpraca z International Semiotics Institute i organizacja International Congress on Musical Signification, 2010

Działalność Grupy teoretyków muzyki Akademii bywa określana mianem „KRAKOWSKIEJ SZKOŁY TEORETYCZNEJ”.
Mieczysław Tomaszewski

Zespół Harmonii i Kontrapunktu

prof. dr hab. Anna Zawadzka-Gołosz – kierownik

dr hab. Renata Borowiecka, prof. AMKP
mgr Teresa Frączkiewicz-Kirkow
dr Michał Gronowicz
dr Ilona Iwańska
dr hab. Maciej Jabłoński, prof. AMKP
dr hab. Kinga Kiwała
dr Marcin Strzelecki
dr Natalia Szwab
dr hab. Wojciech Ziemowit Zych, prof. AMKP

Zespół Kształcenia Słuchu

prof. dr hab. Magdalena Długosz – kierownik

mgr Magdalena Chrenkoff
dr Ewa Czachorowska-Zygor
dr Andrzej Mądro
dr hab. Michał Pawełek
mgr Kazimierz Płoskoń
dr hab. Ewa Wójtowicz, prof. AMKP
oraz
dr Krzysztof Cyran
dr Łukasz Dulewicz
dr Piotr Roemer
dr Zofia Dowgiałło-Zych