prof. dr hab. Katarzyna Suska-Zagórska – Kierownik Katedry
Katarzyna Suska-Zagórska – mezzosopran
Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Izabeli Jasińskiej-Buszewicz (dyplom z wyróżnieniem 1987) oraz Filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim (1986).
Przez 20 lat była solistką Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Zaśpiewała na deskach Opery Narodowej 420 spektakli operowych oraz koncertów w repertuarze od W.A. Mozarta po Ryszarda Straussa. Występowała także w Lyonie, Ankarze, Buffalo (USA), Lizbonie, Porto, Brukseli, Luxemburgu i w niemieckich teatrach operowych. W sumie zaśpiewała 35 partii operowych w ponad 700 przedstawieniach. Była także solistką Opery Śląskiej w Bytomiu, Teatru Wielkiego w Łodzi i Opery Krakowskiej.
Interpretatorka dzieł oratoryjnych. W repertuarze ma 86 utworów tego rodzaju muzyki, w tym m.in. pasje, oratoria, kantaty i msze Bacha, Stabat Mater Pergolesiego, Missęsolemnis Cherubiniego, Harmoniemesse, Nelsonmesse i Stabat Mater Haydna, Mszę Głagowską Janacka, IV i VIII Symfonię Mahlera, Wielką Mszę c-moll i Requiem Mozarta, Małą mszę uroczystą i Stabat Mater Rossiniego, msze A.Dworzaka i F.Schuberta, Credo i Te Deum Pendereckiego oraz Requiem Verdiego. Występowała pod batutą takich dyrygentów, jak m.in.: Jerzy Maksymiuk, Kazimierz Kord, Tadeusz Strugała, Jerzy Katlewicz, Karol Stryja, Antoni Wit, Michael Zilm, Helmuth Rilling, Krzysztof Penderecki, Roland Bader, Alberto Zedda, Gilbert Levine, Roman Koffman, Valery Gergiev, Jacek Kaspszyk, Will Cruthfield, Mykola Diadiura, Jerzy Swoboda, Tomasz Bugaj, Marek Pijarowski. Współpracuje z filharmoniami w kraju oraz z licznymi zespołami za granicą. Wielokrotnie brała udział w koncertach Filharmonii Narodowej w Warszawie, uczestnicząc między innymi w obchodach stulecia tej instytucji. Uczestniczyła także w tournée zagranicznych i koncertach polskich Orkiestry Sinfonia Varsovia i WOSPR i TV w Katowicach. Występuje w koncertach kameralnych z fletem i klawesynem, a także w licznych wykonaniach i nagraniach muzyki współczesnej.
Katarzyna Suska brała udział w 23 prawykonaniach utworów kompozytorów polskich i zagranicznych. Była pierwszą wykonawczynią polską solo wokalnego w balecie Zorba M. Theodorakisa (Teatr Wielki w Łodzi, 1990) oraz Magnificat Janosa Vajdy (2003).
Odrębnym nurtem działalności muzycznej artystki są recitale w repertuarze pieśniarskim, które wykonywała między innymi w Amsterdamie, Kolonii, Bergen, Lourdes, Antwerpii, Kłajpedzie, Halle, Kownie, a w Polsce w Teatrze Wielkim w Warszawie, w Teatrze Wielkim w Łodzi, w Filharmonii Lubelskiej, w Filharmonii Krakowskiej. Szczególne miejsce w repertuarze pieśniarskim artystki zajmują pieśni polskie (S. Moniuszko, F. Chopin, M. Karłowicz, W. Lutosławski, K. Szymanowski) oraz francuskie (C. Debussy, A. Roussel, , E. Satie ,G. Faure, H. Berlioz), a także pieśni niemieckie (W. A. Mozart, F. Schubert, R. Schumann, F. Hensel, J. Brahms, G. Mahler. R. Strauss, A. Berg).
Katarzyna Suska ma w dorobku 13 płyt, w tym cztery prawykonania kompozycji oratoryjnych, dwa recitale pieśni z pianistą Maciejem Zagórskim ( Debussy, Szymanowski, Satie 2007, Schubert, Hensel, Brahms 2015), liczne nagrania radiowe i TV. Prowadzi wykłady i kursy mistrzowskie w kraju i za granicą. Wystąpiła w filmie Ernestyna (koprodukcja TV Polskiej oraz włoskiej RAI Uno) nakręconym na podstawie opery G. Rossiniego L’equivoco stravagante.
Jest jurorką w konkursach wokalnych, między innymi w Międzynarodowym Konkursie im. Rodzeństwa Reszków w Częstochowie (sześć kolejnych edycji od 2009 roku). Publikuje prace naukowe z dziedziny wokalistyki i teatru operowego. Jest propagatorką muzyki poprzez wykłady popularno-naukowe oraz autorską audycję radiową.
Najważniejsze partie operowe:
R. Strauss – Kawaler srebrnej róży (Der Rosenkavalier) Octavian
R. Strauss – Elektra, Zweite Magd
K. Penderecki – Król Ubu, Mutter Ubu
K. Penderecki – Diabły z Loudun, Claire
K. Penderecki – Raj utracony, Ituriel
M. Theodorakis – solo wokalne w balecie Zorba
E. Satie – Socrate, Phedre
R. Wagner – Walkiria, Rossweise
G. Puccini – Madama Butterfly, Suzuki
U. Giordano – Andrea Chenier, Contessa de Coigny
G. Bizet – Carmen, Carmen
G. Verdi – Falstaff, Meg Page
G. Verdi – Otello, Emilia
G. Verdi – Rigoletto, Maddalena
G. Verdi – Traviata, Flora
J. Offenbach – Opowieści Hoffmanna, Voix de la Tombe
P. Czajkowski – Oniegin, Olga, Larina
Ch. Gounod – Faust, Siebel
H. Berlioz – Potępienie Fausta ( La damnation de Faust), Małgorzata
H. Berlioz – solo wokalne, Romeo i Julia
S. Moniuszko – Straszny dwór , Jadwiga
S. Moniuszko – Halka, Zofia
G. Rossini – Cyrulik sewilski ( Il Barbiere) Rosina
G. Rossini – Tankred, Isaura
G. Donizetti – Łucja z Lammermoor, (Lucia di Lammermoor), Alisa
W.A. Mozart – Don Giovanni, Zerlina
W.A. Mozart – Wesele Figara (Le nozze di Figaro), Cherubino
W.A. Mozart – Cosi fan tutte, Dorabella
W.A. Mozart – Czarodziejski flet (Zauberflote), Druga dama
G.F. Haendel – Juliusz Cezar (Julio Cezare), Cornelia
Zdobywczyni wielu nagród:
– I Nagroda na II Konkursie Ady Sari w Nowym Sączu (oraz laureatka trzech nagród specjalnych, 1986)
– Laureatka Konkursu Luciano Pavarottiego w Modenie (1987)
– Finalistka Konkursu Pavarottiego w Filadelfii, USA (1988)
– Złota Maska za kreację Carmen (Opera Śląska w Bytomiu (1988)
– Nagroda specjalna na Konkursie Francisco Vinas w Barcelonie (1989)
– Złota Płyta za nagranie Halki S. Moniuszki w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie (partia Zofii) (1999)
– Nagroda specjalna na Festiwalu Warszawska Jesień dla spektaklu Król Ubu K. Pendereckiego (główna rola kobieca, Teatr Wielki w Łodzi 1994)
– Nagroda Prezydenta Miasta Częstochowy w dziedzinie muzyki 1994
– Medal: Zasłużony dla kultury polskiej Gloria Artis 2015
– Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Polonia Rediviva 2021, przyznany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Stypendystka Rządu Włoskiego (Mediolan), Ministerstwa Kultury w Polsce, Radia w Leuven (Belgia), Fonds Alex de Vries w Antwerpii (Belgia) i Foundation Musicale de Villecroze (Francja), Centrum Opery i Sztuki Wokalnej w Alden Biesen (Belgia).